Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Breathing

Here in the end
and the steep
standing alone
is so deep.

breathing in
and breathing out
in the dark beginning
of the dawn.

runing through my veins
lights of the water
calling me
out.

wind just lift me up
spinning around
at this bright beginning
of feeling.

So I beg.
Please don't stop
until my heart
no longer bleeds...

Breathing in
and breathing out

Now that my arms
are stretched like
pale white wings...

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Ονειροπαρμένα πρόσωπα

Συνήθιζα να μυρίζω
βάλσαμο.
Ως και η
ευκίνητη παρουσία μου.

Έστω περίπλοκων καταστάσεων.
Για να ομολογήσω
την πικρή αλήθεια.

Χα! Μινιμαλιστικών θεωριών...
Όπως πίστευα συχνά.
Με αποτέλεσμα
οσμή Απελπισίας.

Και μια στιγμή...
παλιού καθάριου ουρανού.
Αναλογίζομαι...
καλύτερα να μυρίζω ήλιο και αλάτι.
Με ένα γάργαρο χαμόγελο.

Εν κατακλείδι.
Κύριε με το τσίπουρο!
έχεις όμορφα μάτια...
Και για την ελπίδα που μου χάρισες...
Χίλια Ευχαριστώ.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Μεσημέρια στον ήλιο

Την σημαδεμένη της σάρκα
στις ηλιαχτίδες.
Παραδίνει.
Απελευθερωτικά απογυμνωμένη.

Τα ακροδάχτυλα της
στον ξέφρενο αέρα.
Σε στρωμένη αμμουδιά,
αφρισμένο κύμα,
τρέχοντας χορεύει.

Αίφνης σταματά.
Χαμογελά.
Σαν να πέρασαν αιώνες
μα δίχως εξήγηση.

''Ευχαριστώ.
Με βοήθησες αρκετά.
Τώρα θυμάμαι πως να γελάω.''


Πήλινα Πρόσωπα

Μια πήλινη μάσκα
έπεσε στο πάτωμα 
στην αλήθεια που δεν είχα τα κότσια 
να ομολογήσω

Αποκαμωμένα 
πλαγιάσαν τα χέρια
στα πλευρά μου

Τα θρύψαλα στο έδαφος 
κοιτώ με πικρία
φανταστική κάλπικη ιστορία
ανέθρεψε δικά μου προσωπεία

Στερνός μου στεναγμός
'' Σώπασε...
  Προφανώς μάταια...ονειρεύτηκα.
  Να ξέρεις την τυραννία σου
  προσπάθησα να μισήσω
  μα τελικά
  κατέληξα νομίζω, να αγαπήσω...''