Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Απόκρυφα

Ω ναι μίζεροι
εσείς, εσείς
Δακτυλοδεικτούμενοι
σας χρωστάω, ευγνωμοσύνη
για τις χαρακιές αλησμόνητου δερματός
παντός είδους
χρωστάω ευχαριστώ

τις παραπάνω μονοκοντυλιές
αληθινές μεν δε κάλπικες
το μοναδικό ίσως πλάσμα
που κοιμάται αφυπνίσατε

παραμερίζει βίαια
δεν νοιαζεται καθόλου
πληγώνει και τσακίζει
ίδιο και υπολοίπους
η παροδόχή στο θράσος του
ίσως και ένα μπράβο

όχι ως αξιολόγηση των πράξεων παραδοχή
μα παρά την θέλησή μας
Γνήσιο
Ανυπόκριτο

Αγνοεί
Αθώο, καλό
ουτοπικά τα τελευταία
ίσως και υποκριτικά

Έτσι...ναι...ολόκληρο
δεν του λείπουνε κομμάτια
στάζοντας την πίσσα που δημιουργήθηκε
και τα μάτια του...αίμα
απάνθρωπο, σκληρό
ω ναι...τόσο φονικό

αντικρίζει το κόσμο
ατρόμητο προχωρά
Ισχυρούς περιφρονεί
Υποκριτές χαίρεται
το ίδιο σκοτάδι που κρύβεται δημιουργήθηκε
Αδύναμους γελά
με ένα πάτημα δεν θα υπάρχουν πια
Νεκρούς χαμογελά
αυτούς που σκότωσε αναγνωρίζει
τα μάτια που ξερίζωσε απ΄τισ κογχες
τα στόματα που έραψε για να σωπάσει τις καυγές
να τους πνίξει η Απελπισία
το τρόμο τον ίδιο
Θάνατο Δημιουργό

Δεν υπάρχει λόγος μετάνιας, συγχώρεσης
αποδέχεται την υπαρξή του
μονάχο στην κοιλαδα ανύπαρκτων υπάρξεων
Φονιάς θαυμάζει τα θυματά του
και έτσι διεστραμένο
είναι ευχαριστημένο

Βωμός

στιλέτο και αίμα
στις ψυχές που θερίσαμε
χαράξαμε, σημαδέψαμε
δίχως ουδένα υπολογισαμε

στο παιδί μεσα
χώσε μαχαίρι
μην φύγεις
να πεθάνει
αθώο αίμα να χυθεί
θυσία στην ύπαρξη, απαιτεί
για την επιβίωσή μας
πρέπει να πεθάνει

στα χέρια μας, κρίμα
όχι δεν μετανιώσαμε
προσφέραμε ως αντίτιμα
Ορίστε αληθινά
τις φλέβες μας ξεσκίσαμε
(ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε)
την ψυχή μας ακρωτηριάσαμε
χωρίς σ΄
ουδένα να χρωστάμε
ουδένα να λησμονήσουμε

Ως τα παλιά προσωπεία θρυματίστηκαν
και ως οι εχθροί τα σωθηκά της ξεσκίστηκαν
γλοιώδες και μαύρο
στερεό και σκληρό
στάζοντας και καίγοντας
στο πάτωμα γλιστρά
προσωποποιημένα
απελπισία και κακία

Το γαλάζιο ουρανό
το φως
Κρύψτε
Τα μάτια της πληγώνουν
Το δέρμα της καίνε

Αύριο η αισιοδοξία
περιμένουμε να γίνει αποδεκτή
εμπρός...σκοτάδι
τυλιξέ την
γιατί απόκαμε πια
να γνωρίζει το καινούργιο...