Skinny Love

χείλος γκρεμού

χέρια ουρανού

αναμονή χαιρετισμού

αγέρα ηλίου

κατάλευκου δέρματος

ακτινοβόλων ματιών

ασφάλεια στήθους

εμπρηστικών χεριών

παταγωδώς αποτυχία

περιγραφής δυστυχία

σμίλευμα ψυχής

επιθυμία φυλακής

απρόσμενο, ξαφνικό

που να το φανταστώ...?

τα ήδη γνωστά

ενός

μονάχα ενός

βλέμματος, ψιθύρου

μονάχα ενός

αγέρας σου σαν τύλιξε

τα υπέρ, τα κατά

Μου.

σαν είδε χάιδεψε

ήρθε, έφυγε

ελεύθερος, άπιαστος

μυστήριος, κλειστός…

Πως αλλιώς να ειπωθεί?

Σε κανέναν δεν έχει σκοπό να δω8εί…

ήρθε, έφυγε

μη ρωτάς

το πώς, το που, το γιατί

Αγνοώ πιθανότητα επιστροφής

Αναμένω τις Αλκυονίδες

Αναμμένα:
Τρία κεριά.
Για κάθε λόγο
παραμονής μου εδώ.

Οι σταγόνες βροχής
στο τζάμι.
Που παλιά τα παράθυρα
μου άρεσαν πολύ...
Αλλά εδώ είναι μόνο
Γκρι.

Έστω.
Τα σύννεφα δεν θα είναι
για πάντα.
Θα βρέξει και θα φύγει.

Και δεν θα χρειάζεται πια
να ανάβω κεριά.
Για να τρομάξω το σκοτάδι.

Νύχτες

Απλής συνειδητοποίησης η αρχή
στην ώρα του κενού
αποκρουστικά απελπισμένου

Τι είναι αυτό που απομένει?

Στην ώρα της λήξης
δύναμης
ανυπόστατης
προόδου μετάβασης
βεβαίως και σαφώς

Υπάρχει τελικά το τέλος
ή είναι το ψεύδος που μιλά?

Την ώρα του κενού
η φυγή δεν λύνει
Στάχτες και μπούρμπερη

Τι είναι αυτό που απομένει?

Εφιάλτες

Πλέον δεν με τρομάζει
σ' αυτή την κατάσταση.
Το έρεβος δεν με φοβίζει.

Συγχώρα με
αλλά εδώ, δεν σκέφτομαι εσένα.
Ούτε αυτούς.
Μόνο εμένα.

Φαντάσου αν
εξαφανιστεί ο πόνος.
Φαντάσου
μόνο σιωπή.
Δεν είναι τόσο τρομερό στην τελική.

Τα αισιόδοξα σενάρια
δεν αναλογίζομαι.
Διότι στην χείριστη
περιπτώσεων...

Απλώς δεν θα υπάρχω
για να υποφέρω.

Θύελλα

Χέρια ανέμου
δάχτυλα βροχής

Γυμνό μου κορμί
απροστάτευτο κρύου
φύλακες δακρύων
έτοιμης κατάρευσης
στη θέα προβλεπόμενης κατάληξης

έφτασα στο τέρμα?

Φως, όνειρα, αναμνήσεις
κατέληξαν δίχως σημασία
στη φθορά χρόνου
στην απομόνωση του τώρα

άραγε έμαθε ποτέ
πως ο έρως μυρίζει γιασεμί?

Τα άνθη που λυσσασμένη
περιπαίζει η θύελλα

λεγόμενα πέφτουν στο κενό
η φειδωλής απάντησης

Έφτασα πια στο τέρμα?

Runaway

Red headed girl
she walks in the wind
with crying eyes
for a true shattered dream

for the fears exceeded
for the pieces given
she can't take back
for a soul thought hidden

struggle in vain
try to hold the pain

Pack hopes and dreams
Knowing the end has come
That's why she weeps
Knowing the time has come

Whisper his name
Because all alone
I guess I always knew
Is where I belong

Old man

A bottle of Jack Daniels
in his trembling hand
screaming ''screw you''
to all the people he can't stand

for the sunlight of the sky
for the laughter of the air
the unreal happiness
he can no longer care

Cause all the darkness of the world
broke his hopeless heart

In the bottom of the glass
in a cloud of cigars
he finds salvation
At old forgotten bars

for all the long gone youth
for all the things he dared
he sings quietly :
''Oh God...just let us be spared...''

Cause all the darkness of the world
broke his hopeless heart