Βωμός

στιλέτο και αίμα
στις ψυχές που θερίσαμε
χαράξαμε, σημαδέψαμε
δίχως ουδένα υπολογισαμε

στο παιδί μεσα
χώσε μαχαίρι
μην φύγεις
να πεθάνει
αθώο αίμα να χυθεί
θυσία στην ύπαρξη, απαιτεί
για την επιβίωσή μας
πρέπει να πεθάνει

στα χέρια μας, κρίμα
όχι δεν μετανιώσαμε
προσφέραμε ως αντίτιμα
Ορίστε αληθινά
τις φλέβες μας ξεσκίσαμε
(ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε)
την ψυχή μας ακρωτηριάσαμε
χωρίς σ΄
ουδένα να χρωστάμε
ουδένα να λησμονήσουμε

Ως τα παλιά προσωπεία θρυματίστηκαν
και ως οι εχθροί τα σωθηκά της ξεσκίστηκαν
γλοιώδες και μαύρο
στερεό και σκληρό
στάζοντας και καίγοντας
στο πάτωμα γλιστρά
προσωποποιημένα
απελπισία και κακία

Το γαλάζιο ουρανό
το φως
Κρύψτε
Τα μάτια της πληγώνουν
Το δέρμα της καίνε

Αύριο η αισιοδοξία
περιμένουμε να γίνει αποδεκτή
εμπρός...σκοτάδι
τυλιξέ την
γιατί απόκαμε πια
να γνωρίζει το καινούργιο...